برای رسیدن به اهداف استراتژیک، ماموریتها و وضع مطلوب فناوری اطلاعات، سازمانها نیازمند برنامه جامع و مناسبی هستند؛ بر این اساس، برنامهریزی استراتژیک فناوری اطلاعات به عنوان یک جزء از برنامه ریزی استراتژیک سازمان مطرح میگردد. برنامهای که برای هر سازمان، منشور و برنامه کلان سازمان در زمینه سیستمهای اطلاعاتی و به طور کلی فناوری اطلاعات میباشد. یکی از پرسشهای بنیادی در این حوزه این است که موفقیت برنامهریزی استراتژیک فناوری اطلاعات از چه عواملی متاثر است. این پژوهش برای پاسخگویی به این پرسش انجام شده است. در این راستا عوامل موثر برموفقیت برنامهریزی استراتژیک فناوری اطلاعات را میتوان بر اساس معیارهای مختلف تقسیمبندی کرد، دراین تحقیق با استفاده از مدل TOE متغیرها به سه دسته عمده تقسیم شدهاند که عبارتند از: عوامل تکنولوژیک، عوامل سازمانی و عوامل محیطی، که هر یک از این عوامل دارای بعدهای مربوط به خود میباشند. پژوهش حاضر در شرکت ملی نفت ایران و شرکت تابعهی آن (شرکت ملی حفاری اهواز) صورت گرفته است و جامعه آماری مورد مطالعه مدیران، مشاوران، روسا و کارشناسان فناوری اطلاعات این شرکت به تعداد 101 نفر بودند، که به دلیل کم بودن افراد جامعه آماری، نمونه آماری برابر با جامعه آماری و 101 نفر در نظر گرفته شد. جهت گردآوری دادهها پرسشنامهای طراحی شد که روایی آن مورد بررسی و تأیید قرار گرفت و پایایی آن بر اساس آلفای کرونباخ مقدار 0/96برآورد شده است. دادهها نیز با استفاده از نرم افزارهای SPSS و PLS تحلیل شدهاند. مدل کلی با معیار جی.اُ.اِف 62%، دارای برازش قوی توصیف شد و از 8 فرضیه پژوهش 5 مورد تایید و 3 مورد تایید نگردید. رابطه بین زیرساخت سیستمهای اطلاعاتی، مدیریت دانش، مشارکت، ارزیابی محیطی و زمینه محیطی با موفقیت برنامهریزی استراتژیک فناوری اطلاعات تایید شد و رابطه بین بلوغ سیستمهای اطلاعاتی، مدیریت تغییر و هماهنگی با موفقیت برنامهریزی استراتژیک فناوری اطلاعات تایید نگردید.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |