اگر در طول قرنهای گذشته از آرشیوهای موجود، خوب مراقبت نمی شد، امروزه استفاده از آنها مقدور نبود. در قدیم متصدیان آرشیوها و حتی تولیدکنندگان مدارک، فقط به حفظ آنها می اندیشیدند. بنابراین از مواد بادوامی نظیر پوست آهو، پوست گوساله، برگ درخت خرما و پوست درخت غوش، لوحه های گلی، سنگ، ورقه های مسی، پاپیروس، پارچه و غیره استفاده می کردند. امروزه مدارک بیشتر بشکل کاغذ، فیلم، نوار طومار کامپیوتری، برگه منگنه ای و نظایر آن هستند که دوام برخی از آنها مورد تردید است. آنچه در این زمان برای متصدیان آرشیوها مطرح است، مساله نگهداری آرشیوها با روشهای جدید علمی است، که چنان که می دانیم، در طول دو جنگ جهانی و پس از آن بوجود آمدند. این روشها مرتبا روزآمد می شوند و دست اندرکاران در پی یافتن راههای نو و مطمئن تری هستند.
)